ده زلال پند ( 15 )

ده زلال پند ( 15 )

 انقلاب در موسیقی شعر با ظهور سبک زلال

141- وقت شناسی

*

هرچه زمان،دیرتر

عشق ز دیروزِ خودش  پیرتر

وقت شناسی کن و بر دادِ  خود از حال خیز،

تا  ز جوانی  نشوی  سیرتر

با  همه  درگیـرتر

*

142- تقدیر

*

بیش  نبنما  عناد

شکر کن از آنچه به  تو عشق داد

عالمِ  ما  گوشه ای  از منزلِ  تقدیـر هست

غصّه و شادی ، همه بیش و زیاد

حالتی ازعشق باد

*

143- در به در

*

پشت در افتاده است

هر که به حق لال و کر افتاده است

وانکه  خـدا را  نشنید ، آن طرفِ  جـوی  آب

دربـه در و در بـه در افتـاده است

از نظر افتاده است

*

144- گنج مُفت

*

عارفه چون عشق بافت

بهرِ حفاظت  به دلش  نور تافت

در پیِ هر گنج  سزد  رنج  و مشقّت  کشید.

بر سوی اسراف و بطالت شتافت

هرکه زری مفت یافت

*

145- حقیقت

*

گشت حقیقت  خموش

دیـد  چو  یارانِ خودش مثلِ موش

سیـل ، جـدا از دلِ رگبار  ندارد  خـروش

آب، دلش سوخت و آمد به جوش

پس توهم اینبار کوش!

*

146- وفای خدا

*

آنچه  خدا می کند

هست وفایی که به ما می کند

ما که دراین گرمیِ دنیا خوش و مستیم بیش

درک نداریم  چه ها می کند ،

او که صدا می کند

*

147- خاطره

*

کی ز دلِ شب پَریم

تا خودمان را به سَحَر بسپریم؟!

زندگی ِ ما  همه  از جامِ  تخیّل  پُر است

گاه  بـه  افسانه  در و پیکریـم

خاطره می پروریم

*

148- ترویج غم

*

دل  نشکن هیچدَم

قدِّ روان  می شود آنگاه  خَم

ناله  به درگاهی از این دهر جدا می رود

تو نشدی  خلق  برای  ستم

یا که به ترویجِ غم

*

149- تظاهر

*

هرکه  اسیرِ هواست

خالقِ  بدجورترین  کینه هاست

غرقِ ریـا هست و تظاهر عملاً  کارِ اوست

صحبت و قولش همه ترکِ ریاست

پیرترین خودنماست

*

150- فریب

*

عاشقِ نام و زر است

آنکه ریاکار و ریا پرور است

معرفتش  ساختگی  بوده  و  کارش  فریب

نه دلی آورده و نه دلبر است

در طلبِ دیگر است